Sądeckie XC

Sobota, 2 września 2017 · dodano: 08.09.2017 | Komentarze 3

 Sobota, pobudka 5 rano. Pochmurnie i najzimniejszy dzień tego lata. Normalny człowiek jeszcze śpi, trójka gości ma na dziś inne palny. Zabieram się z Sebkiem i Tomkiem na wyrypę w Beskid Sądecki. Byłem tam ponad 3 lata temu z Trollami więc okolice dla mnie prawie w ogóle nie znane. Fajne górki z widokami na Tatry, szerokie leśne drogi, ścieżki obładowane kamieniami. Tak to zapamiętałem.
  Zaczynamy asfaltowym podjazdem na Przehybe, 7km asfaltu. Na szosę marzenie, z chęcią bym sobie wjechał i zjechał. Zjeżdżamy w teren. Tomek jest dzisiaj nawigatorem. Kawałkiem zmasakrowanej drogi docieramy do Ukrytego Rwala. Ścieżka wyłożona mchem przekształca się w trawers. Wolny, techniczny, wąski, mega ślisko. Trzeba być mega skupionym. W pewnym momencie uderzam ręką w wystający pień, lepsze to niż spaść w dół, trochę boli ale nie przeszkadza szczególnie w jeździe. Singiel ze swoim klimatem, przypadł mi do gustu. Idealny na rozgrzewkę. Kolejny zjazd to Niebieski do Szczawnicy. Kamień na kamieniu w dodatku sporo luźnych. Walczę o przetrwanie, chłopaki na fullach suną jak na saniach po śniegu. Musiałem nawet zatrzymać się na 5 sekund bo czułem że ręce zaraz puszczą kierownice, jednak wszystko zjechane :) Tym samym szlakiem wracamy się do góry i dalej szutrami do schroniska na ciepłe jedzenie i herbatę. Kolejny cel to zjazd z Perci Sosnowskiego. Jadąc szutrem Tomek nagle prowadzi nas przez łąki a potem krzaki, nieistniejący szlak jest prawie w ogóle nie uczęszczany. Wchodzimy do lasu, wszystko się zmienia. Widzę kamieniolandie, nachylenie ogromne a chłopaki kiedy zaczęli mi mówić co mnie czeka chciałem ze strachu wrócić się do domu. Co ja tu robię? :) Dobra zaczynamy, Sebek prowadzi. Po chwili sprowadzam rower. Dużo kamieni, ślisko, mało widocznie. Nie chce skończyć dnia w głupi sposób. Jednak tak było tylko na początku. To co się działo dalej na długo pozostanie w mojej pamięci. Mega technicznie, kamień na kamieniu. Sebek wyczynia jakieś cuda i pokazał że wszystko jest do zjechania. Ja nawet nie przymierzam się, kilka odcinków odpuściłem. A w reszcie super się bawiłem. Podjąłem też kilka wyzwań. Najtrudniejszy zjazd jakim dotąd jechałem z klimatem który ma tylko on  :)Wracamy na Przehybę, bardzo stromy szutrowy podjazd. Podjeżdżam większość wypluwając czasami płuca. Ostatnie na dziś atrakcje w postaci żółtego szlaku. Trawers, na początku którego wolałem nie patrzeć w bok :) Dalej to już bardziej przypadające mi leśne single.
Odbijamy z żółtego szukając Secret FR. Nigdy bym się tutaj tego nie spodziewał. Single jak z bajki, las iglasty i wszystko w miarę możliwości naturalne. Na początku zakręt za zakrętem potem szybsze odcinki :)
   Odjebałem wyjazd roku jak nie życia. Nigdy bym nie pomyślał że można zaplanować tak dobrą trasę. Tomek z Sebkiem mają góry w małym palcu. Dziękuje za wyjaśnienie na czym polega Enduro :) Moja ukochana Meridka, ehh kocham ją ale nie dawała rady. Ręce czasami już nie dawały mi rady, do tego ciągła walka z geometrią xc. Zakochałem się w Sądeckim. Nie patrzę na nie przez pryzmat średnich górek ze schroniskami tylko jako pojebane zjazdy i ukryte single. W taki oto sposób ponury dzień zamieniliśmy w epicką wyrypę :) Odsyłam jeszcze do wpisu Tomka.